Przyczyny choroby

Chorobę wywołuje wirus z rodziny paramyxoviridae. Nasilenie występowania choroby notuje się w chłodnych i wilgotnych porach roku, od października do marca.

Istnieje także wrażliwość gatunkowa na tę chorobę – psy ras długonosych, owczarki, charty – dużo częściej chorują na nosówkę niż psy krótkonose – pekińczyki, boksery itp. Ryzyko zachorowania na nosówkę jest u psów rasowych mniejsze niż u mieszańców. Bardziej narażone są psy zarobaczone i pochodzące od przypadkowych handlowców.
Zarażenie może zajść poprzez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem. Najbardziej zaraźliwa jest wydzielina z nosa i ślina chorego zwierzęcia. Wydalanie wirusa odbywa się ok 8 dnia po zakażeniu i kończy po kilku tygodniach. Na zakażenie wirusem nosówki psów są wrażliwe wszelkie gatunki z rodziny psowatych(pies, wilk, lis…), łasicowatych (fretka, tchórz, łasica…), szopowatych (szop, ostronos…) W miastach na nosówkę chorują głównie szczenięta w wieku 3-6 miesięcy.

Przebieg choroby

Wirus namnaża się początkowo w migdałkach i węzłach chłonnych śródpiersiowych. Wraz z limfocytami dociera do innych skupisk tkanki limfatycznej. Ok. 7 dnia po zakażeniu wirus obecny jest we wszystkich narządach limfatycznych, mogą w nich nawet powstawać ogniska martwicowe. W początkowej fazie zakażenia następuje pierwszy wzrost temperatury ciała; następuje to ok. 3-6 dnia od momentu infekcji.
W drugim tygodniu możliwe jest:
1. uwolnienie sie organizmu od zarazka (następuje rzadko, ale za to w następstwie pozostawia odporność trwałą)
2.ostra bądź łagodna postać choroby – przy ostrej postaci choroby wirus namnaża się w komórkach nabłonkowych układu oddechowego, pokarmowego, moczopłciowego, skóry oraz w ośrodkowym układzie nerwowym. Wiele psów pada między 2 a 4 tygodniem po zakażeniu w wyniku uszkodzenia centralnego układu nerwowego.